MEXAN POR NOS...

¡Mexan por nos

e hai que dicir que chove...!

Outros din que os tempos son chegados..

pro eu, nos vexo chegar...

vexo, sí, ruxir ao mar

 e chover chuzos e cantos

pra ver logo dos quebrantos

 a moita xente... chorar...!

Vexo, “manu militari”,

 as protestas acalar,

liberdades conculcadas,

e fuxindo do altar

clerigallos de arracadas

e a-i-alma de calamar...

Son os que nos dan as hostias

 cando imos comulgar...

non son as hostias que Cristo

 doulle aos seus, de pan candeal

son hostias que nos reventan

os fuciños... e fan mal...!

¡E todos mexan por nos

 e hai que dicir que chove!

e o carallo vintanove

foise onte pra Santa Comba

prra reventar unha bomba

berrando ¡Nena... I love!

¡E segue a chover... e chone...

pola banda de Laíño

e pola banda de Lestrove...

nas Mariñas, Bergantiños..

en Salvaterra do Miiño

en Becerreá e no Grove!

E a lúa vai nun cove...

caminiño da súa cova,

mentras ouvea a loba,

ladra o can e muxe a vaca...

Sande  faise dunha estaca

pra esixir a sopa boba!

O’Xan